ΤΙΜΩΝΤΑΣ
ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
ΠΕΡΙΚΛΗ
ΣΦΥΡΙΔΗ
ΓΙΑ
ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ
֎
Με
μεγάλη προσέλευση κόσμου και ιδιαίτερη επιτυχία διοργανώθηκε, το Σάββατο 10 Μαΐου,
στο πλαίσιο της 21ης Διεθνής Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης, στο
Περίπτερο 12 της Αίθουσας «Φιλολογικό καφενείο», το τιμητικό αφιέρωμα για τον
σημαντικό πεζογράφο και κριτικό Περικλή Σφυρίδη. Το δικό μου θέμα της ομιλίας
μου είχε ως τίτλο «Η ιατρική ιδιότητα ως πεδίο έμπνευσης και δημιουργίας στο λογοτεχνικό
έργο του Περικλή Σφυρίδη». Μίλησαν επίσης ο κριτικός λογοτεχνίας, γραμματολόγος
και μεταφραστής Αλέξης Ζήρας, ο ποιητής και κριτικός λογοτεχνίας Θανάσης Μαρκόπουλος,
ο δρ. Ιστορίας της Τέχνης και επιμελητής εκθέσεων στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών
Α.Π.Θ. Miguel
Fernández Belmonte και η συγγραφέας και
πρόεδρος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης Δήμητρα Μήττα. Το επιμύθιο της δικής
μου ομιλίας ήταν το παρακάτω κείμενο:
…………………………………….
Ο
Περικής Σφυρίδης, που διετέλεσε επί δύο θητείες πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου
Θεσσαλονίκης (1975-1981), κατέγραψε με τόλμη και με τέχνη πτυχές του ιατρικού
λειτουργήματος, καυτηριάζοντας συχνά τα κακώς κείμενα στον χώρο της υγείας.
Επίσης, ως κατ’ εξοχήν βιωματικός πεζογράφος, κατέγραψε βιώματά του από τον
ιατρικό στίβο, που είχαν αντίκτυπο σε άλλα μέλη της οικογένειάς του αλλά και
στον ίδιο προσωπικά. Είναι από τους λίγους συγγραφείς πανελλαδικά που τόλμησαν
να εκτεθούν, επικεντρώνοντας το βλέμμα τους στον εργασιακό τους χώρο, αφού η
κοινωνική υποκρισία θριαμβεύει και η τακτική που κυριαρχεί γενικώς σ’ αυτή τη
χώρα είναι να κουκουλώνουμε και όχι να φανερώνουμε πρόσωπα και καταστάσεις για
να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο. Μπορεί να πλήρωσε σκληρά το τίμημα αυτής της
επιλογής του, όμως, παράλληλα, μας χάρισε πολύ σημαντικά και ενδιαφέροντα
κείμενα αναφορικά με τον χώρο της υγείας αλλά και με την προσωπική του
περιπέτεια ως ιατρού καρδιολόγου. Επιπροσθέτως, μάς έμαθε και τον τρόπο να
κάνουμε τέχνη, όχι μόνο την προσωπική μας ζωή, αλλά και το επάγγελμά μας.
Φωτογραφίες
εκδήλωσης
